Het borstelwerk

De vacht in een scheiding, om deze grondig te kunnen borstelen. Het bovenste gedeelte is al uitgeborsteld. Omdat Tender binnenkort lekker mee gaat op vakantie, is ze even goed onder handen genomen, zodat ze er weer piekfijn uitziet. Eergisteren is ze lekker gewassen. Haar poten moesten zelfs twee keer gedaan worden, want die waren echt vies. Tender is dan ook een echte viespeuk en zit altijd in vieze plassen en zwarte aarde. Na eergisteren rook ze dan ook ontzettend lekker. We wassen haar altijd met berkenteer shampoo. Vanmiddag was het tijd om haar te borstelen. We hebben Tender dagelijks geborsteld toen ze nog pup was. Niet omdat dit nodig was, maar wel om haar te laten wennen aan het borstelen en aan het liggen op de borsteltafel. Dat was in het begin dan ook echt een ramp. Ze klom toen wel 30 keer overeind , omdat ze echt niet wilde blijven liggen. Maar de aanhouder wint en daar plukken we nu gelukkig de vruchten van. Want ze kan nu rustig anderhalf uur op de borsteltafel blijven liggen, zonder overeind te komen. Als ik even naar een andere ruimte moet tijdens het borstelen en ik kom terug dan ligt Tender nog net zo als in het begin. We kunnen nu dus overal makkelijk bij, bij de liezen, haar vulva en anus (welke bijgeknipt worden), maar ook haar voetjes zijn makkelijk te verzorgen. Vandaag echter was het regenachtig weer. En wat ze nog nooit gedaan heeft, deed ze nu. Ze was heel erg aan het sidderen en haar pootjes lagen helemaal verkrampt om de rand van de borsteltafel heen. Dus ik ben gaan kijken wat voor weer het dan was. En waarachtig , het was flink aan het regenen. Ik had het ook kunnen weten. Het liefst was Tender hard weggehold naar een veilige plaats, maar nu bleef ze toch liggen, al was het verkrampt en bevend. Maar goed, ze is toch netjes verzorgd, ondanks het slechte weer. En vanmiddag kon ze als een prachtige Beardie naar de dierenarts. Hier hadden we een gezondheidsverklaring nodig en een bijschrijving van de wormkuur. Dit is namelijk nodig om Tender mee te nemen naar Noorwegen. De bloedproef die we een poos geleden al hadden gedaan was ook goed. Dus we zijn klaar voor onze vakantie naar Noorwegen.

Extra spelmoment

Doordat we dit seizoen gestopt zijn met de cursussen, omdat Tender zo lang last van haar pootje heeft gehad, hebben we 's avonds een extra speelmoment ingelast. En dat heeft ze gauw in de gaten zeg..... Rond half 9, 9 uur, begint Tender onrustig te worden, alsof ze klok kan kijken. Ik neem dan een tas mee met allerlei attributen. Zo zitten er een apporteerblok, een werpstok en een lange lijn in. De werpstok vindt ze het allerleukst, dus die bewaren we tot het laatst. We beginnen vaak met wat GG oefeningen, apporteren,volgen,vooruit sturen naar de riem en zit,staan,af op afstand. Daarna gaan we wat dans oefeningetjes doen, links volgen,rechts volgen, twisten, wave, rollen, pootjes geven en achteruit lopen. Ze vindt het allemaal prachtig, omdat het allemaal niet te lang duurt. Ze is gauw verveeld als een oefening herhaalt wordt, dus dat probeer ik dan ook te vermijden. En dan komt het allerleukste om te doen, spelen met de werpstok. Tender is helemaal verzot op balletjes. En ze loopt zich dan ook de benen uit het lijf om de bal telkens op te halen. En dit spel verveelt haar niet zo gauw. Soms is ze zelfs zo moe, dat ze onderweg af gaat liggen om uit te rusten. In dat geval stop ik dan ook direct. Maar dat wil niet zeggen dat Tender dan mee naar huis wil. Want eigenlijk wil ze alleen even uitrusten om daarna gewoon weer verder te spelen. Dus meestal ga ik dan naar haar toe en lijn haar aan. Want anders gaat ze niet mee. Ze is dan heel eigenzinnig, maar dat is Beardie eigen.

Angst voor harde regen!!

Vanmorgen heb ik mijn snoeischaar meegenomen met de wandeling. Iets wat ik normaal nooit doe. Maar er zijn een paar bosjes waar ik tussendoor moet lopen om een hekje te omzeilen, die erg aan het dichtgroeien zijn. Dus ik dacht, ik knip straks een klein stukje van die takken af. Maar terwijl ik aan het wandelen was, begon het steeds harder te regenen. Tender heeft een regenfobie. En bij erg harde regen duikt ze de bosjes in om zich voolopig niet meer te laten zien. Want ze is echt als de dood voor die harde regen. Dus paste ik mijn route op het laatste moment aan, zodat ik een route kon lopen met wat minder struikgewas. Het ging redelijk goed met het lopen. Tot dat we tegen het einde van de wandeling in wel hele harde regen kwamen. En juist hier waren een aantal bosjes. Dus Tender bedenkt zich geen moment en duikt weg. Nou, dan kun je hoog en laag springen, maar dan luistert ze echt niet meer naar mij. Dus er zat maar één ding op en dat is de paraplu afzetten en zelf de bosjes induiken. Helemaal achterin zat ze ineen gedoken te bibberen van angst. Ik heb haar aangelijnd en haar meegeloodst naar het wandelpad. Maar daar begon ze heel hard te gillen en te trekken met haar achterpoot. Ze had allemaal takken aan haar poot en ik dacht dat ze weer van die rot stekels aan zich had hangen. Dus ik trok haar wat verder uit de bosjes om haar te kunnen ontdoen van deze takken. Maar Tender bleef janken en begon zelfs naar mij te happen, terwijl ze heel vreemd met haar poot trok. Na veel moeite kon ik haar tot bedaren krijgen en ontdekte ik een stuk touw om een stok heen, die helemaal in haar poot was gesnoeid. Daarom jankte ze zo en daarom hapte ze. Ze had pijn. En wat was ik blij dat ik heel toevallig die snoeischaar bij me had. Zo kon ik haar verlossen wat dat ellendige stuk touw om haar poot. En wat was ze blij, toen ze weer normaal kon lopen. Maar ja, de angst voor de harde regen bleef gewoon. Want toen ik thuis kwam en haar had afgedroogd, stoof ze naar boven om zich te verschuilen in een hoekje. Toen ik anderhalf uur later naar mijn werk ging zat ze nog steeds te sidderen van angst, want die regen vindt ze verschrikkelijk.