zondag 12 augustus 2007

Naar de dierenarts


Het begon eigenlijk woensdagavond. We wilden Tender uitlaten en ze kwam toen heel vreemd overeind. Alsof ze niet vast op haar poten stond. Buiten gekomen leek het wel alsof ze aan het wiebelen was met haar achterhand. We hebben dus maar een heel kort rondje gelopen. Thuisgekomen hebben we van alles gecontroleerd, haar voetjes, haar gewrichten en haar spieren. Maar eigenlijk reageerde ze nergens echt op. Ook haar eierkoek die ze 's avonds altijd voor het slapen gaan krijgt heeft ze met smaak opgegeten. De volgende ochtend was het nog erger met Tender. Ze liep zelfs op drie poten, maar steunde wel op haar achterpoot. Aangezien ik 's middags moest werken, ben ik direct maar met haar naar de dierenarts geweest. Ik was er nu tenslotte vroeg bij, mocht het wel iets ernstigs zijn. In de wachtkamer stond een hobbel eland voor de kinderen, die Tender erg eng vond. Ze ging heel voorzichtig kijken, maar wel met haar staart tussen de benen. De dierenarts heeft Tender zien lopen en ook alles gecontroleerd, maar kon zo ook niet direct een reden bedenken wat het kon zijn. Dus heeft Tender zekerheidshalve maar een spuit gekregen met ontstekingsremmers en een aantal tabletten voor thuis. Toen we de wachtkamer weer inkwamen, kon Tender her weer niet laten om aan de hobbel eland te snuffelen. En hij was nog steeds eng. De dag na het dierenartsbezoek was Tender weer klacht vrij. Ze liep weer als een kievit. Echt heel bijzonder. We staan nu nog steeds voor een raadsel wat het was. Maar we zijn blij met de goede afloop.