Tender heeft weer een aantal dagen last van haar linker voorpoot gehad. En dat houdt dus in; wat korte stukjes lopen aan de riem. Want met rust knapt het vaak wel op. Maar ja, een jonge
beardie van 3 jaar kan zo natuurlijk niet haar energie kwijt. Toen ik Tender van de week weer eens los had lopen vertrok ik naar rechts, toen ik de tuin uit kwam. Maar Tender had haar bui weer eens en was niet van plan mijn route te gaan volgen. Ze bleef gewoon stom staan en toen ze zag dat ik niet toe ging geven, besloot ze gewoon zelf de straat over te gaan steken om naar de auto te lopen. Want dat is wat ze wilde......met de auto weg. Ze bleef keurig bij de achterdeur van de auto staan. Liep dit keer ook niet gauw weg toen ik haar achterna kwam. Want ze dacht dat ze het helemaal voor elkaar had, toen ik naar de auto liep. Alleen ging ik haar nu aanlijnen. Tja, dat stond niet op haar verlanglijstje.......Vervolgens hebben we dit keer de route langs het bos gelopen. Toch weer even wat anders voor Tender.
Bij de roei en zeilvereniging onderweg, bleek een koe achter het hek te staan. Geen echte natuurlijk, maar dat had Tender nog niet door. Ze schrok zo verschrikkelijk toen ze dit dier zag, dat ze hardlopend maar toch heel voorzichtig de koe probeerde op te jagen.
Haha....en die koe reageerde natuurlijk niet. Tender snapte er niet veel van en ging heel voorzichtig naar het hek toe om toch maar eens te kijken waarom dit zo'n eigenwijze koe was.
Onderweg hoorde Tender plotseling weer ergens een knal. Nou ja, ik hoorde hem amper. Maar zij is toch al zo gevoelig voor onverwachtse geluiden, dat ze hardlopend van het geluid af liep.
Hee, Tender in tweevoud!!! Ach, het is Tender en haar schaduw.
Het is herfst en ik kon het niet laten om deze paddestoelen onderweg nog even vast te leggen.
