Aan het einde van de wandeling vanmorgen moesten we de straat oversteken naar huis toe. En daar gebeurde het, vlak voor onze neus ging een meisje op de fiets onderuit. Gelukkig mankeerde haar niets, toen ze overeind kwam. Maar toen ik achter mij keek, zag ik dat Tender hard rennend weg liep, met de staart tussen de benen. Ze was zich een hoedje geschrokken, van die valpartij vlak voor haar neus. Dus ik er hard rennend achter aan. Roepen helpt niet op zo'n moment. Dus ik moet mijn best doen om sneller of slimmer te zijn dan Tender. Nou ja, echt snel ben ik natuurlijk niet, maar op een gegeven moment luisterde ze naar mijn roep om te gaan zitten. En met een ruime boog liep ik naar haar toe en heb haar kunnen aanlijnen. Inmiddels 10 minuten later.
De foto's hieronder zijn gemaakt in het Engelse Werk.
