Ik vind het daar altijd een geweldige omgeving om met Tender te lopen en fietsen.
Tender is het gefotografeer van mij al helemaal gewend en wacht vaak geduldig totdat ik klaar ben.
Ik zie er vaak reeën lopen. Helaas lopen ze vaak net te ver van mij vandaan om ze mooi op portret te krijgen. Of het is te donker voor een opname. Maar dit keer hadden we geluk. Er liep een ree op zijn gemak te grazen binnen niet al te grote afstand.Tender zag het ook en hield het dier nauwlettend in de gaten.
Heel even kon ze zich niet bedwingen en speerde snel in de richting van de ree. Maar ik kon haar met genoeg overredingskracht terug roepen, zonder dat de ree schrok.
Heel voorzichtig liep ik telkens een meter of 10 verder. Tender fluisterde ik dan toe dat ze mee moest lopen. En na een meter of 10 moest ze van mij weer af gaan liggen. Dit deed ze telkens perfect, ondanks dat ze heel gespitst naar de ree zat te kijken. Zo zijn we steeds verder gelopen, totdat ik een paar mooie foto's kon maken. Ik ben echt trots op Tender dat ze zo goed luisterde naar mijn gefluister met een ree voor haar neus.
